ویانای بابا

آرام تنم عزیز جانم آمد        عمرم نفس شکر دهانم آمد رَستم ز ردیف و قایفه ، اشک و سرود                                             مستانه ترین ردیفدانم آمد شوریدگی و شراب و شبهای دراز                                  &nbs...

وه ازاین پرتو زرین که صبا داد مرا                          عمر جاوید عطا کرد و بقا داد مرا یکدم از وادی حکمت سخنی نغز شنید                          مالک ملک ثریا چه صفا داد مرا آتشی بودم و از مهر رخش سرد شدم                         ره پیموده ی ده سال به جا داد مرا نفس و بند ...